Voedsel

Columns 10 november 2014 0

Het nieuwe seizoen van Boer zoekt Vrouw is begonnen. De boeren zijn voorgesteld en duizenden vrouwen schrijven nu een brief naar de boer van hun keuze. Er zit een veel te knappe jonge boer tussen, eentje met de diepvriezer vol kant-en-klaar maaltijden en een lesbische boerin. Tot zover niet zoveel nieuws onder de zon. Het enige wat me opviel zijn de momenten waarin Yvon iets zegt over het belang van de Nederlandse boeren. Ze weten bij de KRO ook wel dat het imago van boeren niet onverdeeld positief meer is. De aandacht voor dierenwelzijn, voedselkwaliteit en milieu is veel groter dan toen het programma begon. Zo vertelt Yvon dat Nederlandse boeren naast 17 miljoen Nederlandse monden ook vele andere voeden en dat boeren goed zijn voor een vijfde deel van de export.

Boer Mario is bang dat zijn varkensbedrijf een vrouw zal afstoten. Vanwege de kritiek die er op de sector is. De consument wordt steeds veeleisender. Op zich is daar niets mis mee, alleen moet die kritische consument ook de consument aanspreken en niet alleen de boeren. Die proberen de pacht en de hypotheek te betalen. Het lijkt wel of mensen denken dat veehouders voor de lol zoveel dieren hebben. De meeste boeren willen dolgraag van de opbrengst van 50 varkens die om het huis scharrelen, de energierekening (en meer) betalen. Het is makkelijk om producenten en supermarkten aan te spreken. Zich rechtstreeks richten tot de consument, de burger, doen ze niet in radiospotjes. Omdat dat potentiële kiezers of leden zijn. De mediaspotjes zouden ook moeten zeggen: “Wakker worden, consument! U betaalt nu 14 procent van uw inkomen aan voedsel. Dat is te weinig om dier, milieu en boer op orde te houden. U moet keuzes maken, burger. U zult een vakantie moeten overslaan. En een nieuwe iPhone zit er ook niet in. U betaalt voortaan 30 procent aan voedsel en dan is het probleem voor een groot deel opgelost. Megastallen zijn niet meer nodig. Stemt u op ons? U betaalt!’’

Ik heb vriendinnen die heel bewust met voedsel omgaan. Op zich mooi, al trekken ze pittige conclusies: zuivel is slecht, soja is goed, gewone tarwe is ongezond, biologisch spelt is gezond. Ik vraag altijd hoe ze dat zo zeker weten. Dat hebben ze dan gelezen op de site www.vantarwegajeaccuutdood.nl. De prachtige televisieserie Fresco’s Paradijs, over de complexiteit van onze voedselproductie, hebben ze uiteraard niet gezien en dat zijn ze ook niet van plan.

De gerenommeerde expert Louise Fresco concludeerde dat er veel tegengestelde belangen zijn, dat de voedselproductie omhoog moet en dat dat niet haalbaar is met biologisch boeren alleen. Ze ziet dat mensen van alles willen en dat het liefst allemaal tegelijk. Koeien die in de wei dartelen, een boer die dertig koeien met de hand melkt én goedkoop voedsel. Helaas, dat gaat niet samen. Het belang van wetenschap lijkt steeds onbelangrijker te worden, zeker in opinies over de landbouw. We leven in een standpunt.NL-land, waar mensen hun mening in 140 tekens op twitter verkondigen. Ik stel voor om in januari, als iedereen klaar zit voor Boer zoekt Vrouw, ineens de serie van Fresco in te starten. Verplichte kost. We kunnen zelf veel bijdragen aan een goed leven voor dier en mens. Je moet er wel zin in hebben. En de feiten willen horen.

Irene van der Aart

Irene van der Aart is cabaretière en actrice. Sinds 2003 heeft ze een relatie met een veehouder uit de Achterhoek. Tussen haar klussen in het land door reist ze al tien jaar heen en weer tussen Amsterdam en de woonplaats van Boer. Haar boek ‘De Boer op’ gaat over de verschillen tussen stad en platteland. Irene was columnist voor Naober van 2012 tot 2018.

Plaats een reactie

0 Reacties