Geniet van de korte verhalen van onze (gast) columnisten. Herkenbaar, grappig, ontroerend of inspirerend. Stuk voor stuk het lezen waard.
De donkere dagen voor kerst vormen een uitdagende periode. Sinterklaas is met zijn zwarte en anders gekleurde Pieten weer vertrokken. En storten we ons op kerstkransjes, lampjes, kalkoen en Sissi, die junge Kaiserin op tv.
Met een stuk of zes buurjongens tegelijk stormde je de keuken binnen en uit de verte riep je al, nee, schreeuwde je: “Gelukkig niejoor!”
Op één van die snoeihete dagen in de eerste helft van september vond ik mezelf ’s avonds terug in een zaal van ’t Brewinc in Doetinchem. Voor me – alsof ik weer voor de klas stond – een heterogene groep mensen.
De herfst vind ik altijd een gezellig jaargetijde. Het heeft iets mysterieus. Iets mythisch. De bomen verliezen hun bladeren. Voordat het blad loslaat, verkleurt het prachtig tot een symfonie van vuurrood, geel en warm bruin
In deze tijd van het jaar is het soms levensgevaarlijk op de buitenwegen. Niet alleen omdat het vroeg donker is en af en toe regenachtig of mistig, meer nog omdat de wegen bedekt zijn met bladeren, takken en modder.
Een warme, mooie nazomer noemen ze in Amerika en Canada een Indian Summer. Duitsers spreken van een Altweibersommer en wij hebben het over een oolewiev’nzommer. Dat hebben we letterlijk vertaald van de Duitsers overgenomen.
Een bericht op Facebook van een melkveehouder in de Achterhoek lokte onlangs veel reacties uit: het werd meer dan 18.000 keer gedeeld. De boerenfamilie ziet zich gedwongen te stoppen en de koeien weg te doen
Het is een fotootje van niks. Zwart-wit met een kartelrandje, maar wel haarscherp. Op het kiekje staan twee jongetjes in en op een trapauto. De één zit achter het stuur, de ander er bovenop. Ze dragen kaki pakjes.
In 1989 plaatsten vrijwilligers van de kerkuilenwerkgroep een nestkast in een hoge kapschuur. Ontwikkelingen op het platteland verkavelingen, intensief graslandgebruik, muizenbestrijding, maakten het leven voor kerkuilen moeilijk.