Ei
Nee, ik zal niet zeggen dat ‘mijn machtige hand’ het ganse raderwerk van de Duitse economie in het begin van de jaren zestig heeft stilgezet, maar voor een kleine hapering heb ik wel gezorgd.
Lammertijd
Het is ijzig koud, maar de zon schijnt. Daar sta ik dan met het eerstgeboren lam van het seizoen in mijn armen bij de schaapskooi in Epe-Heerde, op de heide. Ik kom hier graag, alleen en met de kinderen.
Lichtje scheppen
Elke dag minimaal een half uur wandelen. Dat is een voornemen van jaren geleden, waar ik me zo strikt mogelijk aan houd. Ik ben behoorlijk dwangmatig in mijn drang naar daglicht en beweging. Het is een dieet waar ik baat bij heb.
Stamboom
Woer bin ie d’r ene van? Een bekende vraag in mijn geboortestreek. Je naam, maar vooral je afkomst, is belangrijk.
Dikkop
Voor mijn werk reis ik veel in binnen- en buitenland. Fantastisch om te doen. Mijn opa had gelijk. Hij zei vaak: “Wie verre reizen doet, kan veel verhalen.” Dat klopt. Je ontmoet veel mensen met heel verschillende achtergronden.
Beige
De week voor Pasen. De man stond midden in de pas vernieuwde modezaak. In schaatstermen was het een ‘lage veertiger’ die, rechterhand in de zak van een trendy broek, de blik strak gevestigd hield op de blonde verkoopster.
Natasja
Oosterlingen die op zaterdag het live-radioprogramma Spijkers met koppen van de VARA willen bijwonen, dienen huis en haard bijtijds te verlaten. Ze moeten ervoor naar een café in Utrecht en dat is nou niet meteen naast de deur.
Greuts
De meesten van u, lezers, weten wel dat ik een rasechte Tukker ben. Daar ben ik ‘greuts’ op. Toen ik kamerlid was en in Den Haag bivakkeerde, hing er een spreuk in mijn toilet. Gekregen van tante Geke. Ik bun greuts op oe!
Stadse en naoberhulp
Boer is eindelijk geopereerd aan zijn hernia. Ik heb zelden iemand zo opgelucht gezien als hij, toen hij bijkwam uit de narcose: “Ik ben van die gruwelijke zenuwpijn verlost!”
