Taman Indonesia

Wie zich wil onderdompelen in het Verre Oosten hoeft alleen maar een zitje te zoeken. Luister naar de hypnotiserende klanken van de gamelan (een samenspel van muziekinstrumenten), blader door een boek uit de ‘Indische bieb’ en koop een souvenir. Alles handwerk en veelal ook zelf uit den vreemde geïmporteerd: waaiers, houtsnijwerk, batikshirts, vogelfluitjes, loeihete sambal en zelfs mondkapjes met een Oosterse print. “Alles wat we verdienen steken we in de vervolmaking van het park, in kwaliteit. Zodat we verbreden en nog meer van de cultuur van de grote Indonesische eilanden kunnen laten zien en proeven.” Taman Indonesia is geleidelijk aan gegroeid naar 30.000 bezoekers per jaar. “Het gaat op een organische manier die bij ons past.” Het hoofddoel van de ‘taman’ blijft: het verhaal van Indonesië vertellen. “Hoe beter ik het land zelf ken, hoe beter ik dat kan uitdragen. Ik denk dat we nog wel tien jaar bezig zijn voor het compleet is.” Marlisa pauzeert, vult zichzelf dan lachend aan: “Maar eigenlijk denk ik dat we hier nooit klaar zijn.”

"Ons hoofddoel is het verhaal van Indonesië vertellen."

Vanaf 2009 staan ze officieel samen aan het roer, Marlisa en haar broer Diederik (42). Al is hun vader nooit echt ver weg in het park. “Ineens was ik dierentuindirecteur! Ons eerste grote besluit was er een écht dierenpark van te maken. Met kleine zoogdieren erbij om een groter publiek aan te spreken.” Verblijven met prachtige beesten flankeren nu de volières. Een opsommimg: Chinese boomeekhoorns, Maleisische stekelvarkens, luwaks (de zeldzame ‘koffiekat’, zijn uitwerpselen leveren de duurste koffiebonen ter wereld op) beermarters, Bengaalse tijgerkatten, lachkippen (luister maar eens!), Aziatische kleine klauwotters en Chinese muntjaks (‘blaffende hertjes’). Het geheel is gelardeerd met oosterse elementen zoals een Sumatraanse paalwoning, her en der boeddha’s, bajajs (tuktuks) en betjaks (fietstaxi’s). Langs kabbelende beekjes en ritselende hagen, waarboven exoten kwinkeleren, dwaalt altijd een bonte mix van gasten. Waaronder jonge Indo’s met hun kinderen. “Het is natuurlijk interessant om over het land van opa en oma te kunnen vertellen”, weet Marlisa. Gezinnen met kinderen, stelletjes die de weldadige rust van dit plekje zoeken én graag herinneringen ophalen. “Mensen die op vakantie zijn geweest in Indonesië herbeleven hier de sfeer. Even lekker met een Bintangbiertje op het terras zitten en je hebt dat vakantiegevoel zo weer te pakken.”

PASPOORT:
Naam: Marlisa Wareman (41)
Beroep: dierentuindirecteur samen met broer Diederik (42)
Waar: Taman Indonesia, Kallenkote (NW-Overijssel)
Publiek: Van jong tot oud, de hele familie.
Gewonnen prijzen: In 2013 riepen de ANWB-leden Taman Indonesia uit tot ‘Leukste Uitje van Overijssel’ en in 2020 kreeg het park een zilveren pluim van de ANWB.
Lievelingsdier: “Ik ben het liefst bij de vogels in de tropische kas, maar wil er geen te kort doen. Ik vind alle dieren leuk!”
Buiten of binnen?: “We zijn een buitenpark, maar dank zij ons nieuwe overdekte gedeelte het hele jaar open.” Nieuwtjes: “Vanaf komende winter hebben we een vaste expositie over wajang: het schimmenspel, theater met poppen en verklede mensen.”

Lees meer over Taman Indonesia en de Indische achtergrond van de familie Wareman in het nazomernummer (2020).

Meer informatie: www.taman-indonesia.nl